Not known Details About بیماری زونا چند وقت طول میکشد

دو شاخصه شناسایی توهمات پارانوئید (۱) آمادگی ذهنی پذیرش سست‌ترین شواهد در حمایت از باورهای غیرواقعی و (۲) عدم توانایی در تشخیص شواهد و ادله مستحکمی است که افکار پارانوید را رد می‌کند.[۲]

وقوع زونا بعد از سن ۵۰ سالگی بسیار شایع است، اما اگر فردی قبلا مبتلا به آبله‌مرغان شده باشد، زونا می‌تواند در هر سنی ظاهر شود. ​

You don’t Assume you’re paranoid in the slightest degree because you experience confident it’s legitimate. Since the old indicating goes, “It isn’t paranoia when they’re genuinely out to have you.”

پارانویا زمانی تبدیل به توهم می‌شود که افکار و عقاید غیر منطقی در ذهن فرد ثابت شوند و هیچ چیز از جمله شواهد و ادله نتوانند فرد را متقاعد کند که آنچه که فکر می‌کند یا احساس می‌کند، درست نیست.[۱۲]

تاول‌های پر از مایع که پاره شده و به‌صورت دلمه درمی‌آیند

خلاصه اینکه چون روشنفکر به‌طور فطری موجودی معترض است، اعتراض پایان ناپذیر او سبب می‌شود مدام در معرض بی‌مهری و تهدید باشد و به ویژه مورد هجوم و آزار حاکمان و صاحبان قدرت، ثروت و دانش قرار بگیرد. از این رو روشنفکر یا از حکومت وحشت دارد و از چوبه دار می‌هراسد یا از هم طبقه‌هایش و از اینکه در صدد تخریب و حذف او برآیند و از گردونه رقابت بیرونش کنند.

شایع ترین اختلالات شخصیت که همزمان با این اختلال رخ می دهد عبارتند از:

درمان به‌موقع شینگلز می‌تواند مدت زمان بیماری و شدت عفونت را کاهش دهد. اگر به بیماری زونا مشکوک هستید، به خصوص در شرایط زیر، فورا به پزشک مراجعه کنید:

اگرچه زونا اغلب بدون هیچ مشکلی برطرف می‌شود، اما چندین عارضه بالقوه وجود دارند که می‌توانند از زونا ایجاد شوند.

احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بعد از سن ۴۰ سالگی دچار زونا شود و این خطر با افزایش سن ادامه پیدا کند.

گاهی اوقات روان درمانی می تواند پارانویا را کاهش دهد و تأثیر آن را بر عملکرد روزانه فرد محدود کند.

این مقاله نیازمند منابع پزشکی بیشتری برای اثبات‌پذیری است و یا بیش از اندازه بر مبنای چگونگی تشخیص بیماری زونا منابع اولیه نگاشته شده‌است.

توهم توطئه زیر شاخه پارانویا می‌باشد.[۳] پارانویا با فوبیا تفاوت دارد. کسانی که دچار فوبیا هستند ترس غیر منطقی دارند، اما به خاطر ترس و اضطرابشان دیگران را سرزنش نمی‌کنند.

پیش از این محققان بر این باور بودند که احتمالاً یک پیوند ژنتیکی بین اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و پارانویائید وجود دارد، اما مطالعات بیشتر نشان داد این ارتباط آنقدر قوی نیست.